در لغت اهلیت به معنای شایستگی،استحقاق و دارا بودن می باشد. در اصطلاح
حقوقی اهلیت در معنی عام عبارتند از استحقاق دارا شدن و اجرای حق می
باشد.بنابراین اهلیت به دو دسته ی اهلیت تمتع و اهلیت استیفاء تقسیم می
شود.
• الف-اهلیت تمتع (اهلیت برخورداری)
به توانایی دارا شدن حق گفته می شود بنابراین اهلیت تمتع توانایی شخص است
برای دارا شدن حق و تکلیف ماده ۹۵۶ ق.م. مصوب ۶/۱۱/۱۳۱۳ بیان می دارد:
اهلیت برای دارا بودن حقوق با زنده متولد شدن انسان شروع و با مرگ او پایان
می پذیرد.جنین تا هنگامی که زنده به دنیا نیامده است شخص مستقل به شمار
نمی آید.با توجه به ماده ی ۹۵۷ قانون مدنی : حمل از حقوق مدنی متمتع
می گردد مشروط بر اینکه زنده متولد شود.(برای ادامه مطلب به
سایت حقوقی دادگان مراجعه نمایید).